"Mijn vader is een held."

Het is de verjaardag van Pyrrhus, de zoon van Achilles. Hij wordt 25, de leeftijd waarop zijn vader stierf in de oorlog om Troje. Zijn vader kent hij alleen uit heldenverhalen. Op zijn feest vraagt Pyrrhus zijn gasten om te vertellen over Achilles. Maar zeggen ze wel wat hij wil horen? Was zijn vader echt de grootste Griekse held? Door de ogen van de zoon kijkt de verteller met het publiek naar Achilles.

Als alles mislukt en het hele circus, dat je zo zorgvuldig hebt opgetuigd, dreigt in te storten, komt het erop aan. Blijf je zuchtend langs de zijlijn staan, of doe je wat je kan? En is gewoon je best doen nog wel genoeg wanneer je voor de leeuwen wordt geworpen?

Herman Kruize stapt op een doodgewone dag het huis van zijn dementerende vader binnen.
Om op te ruimen en na te denken.  En om de tijd te nemen om op de wereld om hem heen en zijn leven met zijn vader te reflecteren.  Maar wat hij daar aantreft had hij van tevoren nooit kunnen voorspellen. Oude boeken. Kleren. Antieke voorwerpen. Maar voornamelijk verhalen, herinneringen, angst, gevoelens en emoties, die uit een ver verleden het heden weer binnendringen.

Allemaal zijn we wel ergens bang voor. Sommigen voor spinnen, anderen voor grote jongens, weer anderen om in hun broek te plassen. Soms lijkt je angst wel zo groot als een monster. En wat doe je dan? Is zo'n monster wel te overwinnen?

Met aanstekelijk enthousiasme en een hart voor kinderen neemt Meester Ruud je mee terug naar zijn eerste jaar voor de klas. Vers van de PABO begon hij vol idealen en met grootse plannen; overtuigd van hoe het moest
Hilarische situaties, intense frustraties en momenten waarop de tranen in je ogen staan wisselen elkaar af tijdens het schooljaar. Na afloop is er genoeg om over na te praten, maar niet voordat je elkaar aangekeken hebt en gezegd hebt: "Wat een mooi vak is dat toch, leerkracht zijn!"

Wat zouden mensen zijn zonder verhalen? Maar ook: Wat zouden verhalen zijn zonder mensen? Slechts een duistere, vormloze kluwen. En dat was het ook, ooit, in het begin. Totdat de Grote Schepper licht bracht in de duisternis, de kluwen uit elkaar haalde en de verhalen liet verspreiden door de pas geschapen mens en zijn nakomelingen.